Oswald
Kaduk (1906-1997) - urodził się w Königshütte (obecnie Chorzów w
Polsce), w 1939 wstąpił do SS, a rok później przydzielono go do
Waffen-SS. Początkowo walczył na Froncie Wschodnim, następnie w lipcu
1941 został skierowany do Auschwitz-Birkenau, gdzie pełnił służbę w
rewirze (szpitalu obozowym). Kaduk stopniowo awansował w obozowej
hierarchii, zostając najpierw Blockführerem (kierownikiem bloku),
a następnie Rapportführerem (oficerem raportowym, odpowiedzialnym za
apele więźniów). Był jednym z najokrutniejszych esesmanów, którzy
pełnili służbę w Auschwitz-Birkenau. Zwłaszcza pod wpływem alkoholu,
stosował najwymyślniejsze tortury i kary wobec więźniów. Dokonywał
rozlicznych egzekucji i brał udział w mordowaniu Żydów w komorach
gazowych Brzezinki. Otrzymał od więźniów pseudonim "diabeł" (niem.
teufel).
W Auschwitz-Birkenau przebywał do ewakuacji obozu w stycniu
1945, następnie pełnił również służbę w Mauthausen-Gusen. Po upadku III
Rzeszy, Kaduk początkowo pracował w cukrowni w Löbau, lecz w grudniu
1946 został rozpoznany przez byłego więźnia Oświęcimia. Aresztowano go i
radziecki Trybunał Wojskowy skazał Kaduka w sierpniu 1947 na karę 25
lat pozbawienia wolności, którą odbywał we wschodnioniemieckim więzieniu
w Budziszynie. Zwolniony został w 1956 i wyjechał do RFN, gdzie
pracował jako pielęgniarz.
W 1959 aresztowała go
zachodnioniemiecka policja w Berlinie. W 1963 Kaduk zasiadł na ławie
oskarżonych w drugim procesie oświęcimskim, który toczył się przed sądem
we Frankfurcie nad Menem. 19 sierpnia 1965, wobec udowodnienia mu
bezpośredniego zabójstwa 10 osób i udziału w zamordowaniu kolejnego 1000
ludzi, skazano go na dożywocie (najwyższy wymiar kary). Zwolniony z
więzienia ze względu na stan zdrowia w 1989. Zmarł w 1997 w
Langelsheim-Lautenthal.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz